Tactiel Stimulering
Hoe ik ermee in contact kwam
Toen wij in Zweden woonden kwamen onze kinderen, die toen 10 en 12 jaar oud waren, thuis met de mededeling dat ze massageles hadden gehad op school. Dat klonk ons in eerste instantie wat vreemd in de oren maar er werd ons verteld dat de kinderen al op de dagopvang bekend gemaakt worden met massage en wat de voordelen daarvan waren.
In Zweden krijgen oudere kinderen echte massageles, ze leren enkele eenvoudige grepen uit de Tactiel Stimulering. Scholen passen dit graag toe, het is bewezen dat de leerresultaten tot 30% omhoog gaan. Dat is niet zo vreemd als je weet dat adrenaline, het stresshormoon, ervoor verantwoordelijk is dat het overlevingsdeel van het brein voldoende bloed krijgt. Daardoor wordt er bloed (dus zuurstof) onttrokken aan het voorste deel van het brein. Nu is dat net het deel waarmee je nieuwe kennis vastlegt! Als er oxytocinen vrijkomen door het aanraken van receptoren in de huid, gebeurt het omgekeerde: de bloedtoevoer is optimaal, het brein opent zich, er worden prettige gevoelens gekoppeld aan leren.
Later toen ik in een verzorgingshuis in Zweden werkte werd mij die cursus aangeboden en daar heb ik direct 'Ja' op gezegd. Destijds was het buiten Zweden nog nauwelijks bekend maar gelukkig is het ook elders aan een opmars bezig.
Wat is Tactiel Stimulering?
Tactiel betekent aanraking. Maar de term 'tactiele zintuigen' verwijst niet alleen naar de aanraking zelf, maar omvat de hele tastzin, of de zintuigen van de huid zoals sommigen het liever noemen. In de tactiele zintuigen bevinden zich receptoren voor aanraking, druk, trillingen, pijn, koude en warmte. Door bewust en structureel de huid aan te raken, worden verschillende van deze receptoren geactiveerd, die via hun zenuwbanen naar de hersenen leiden naar het coördinatiesysteem - het oxytocinesysteem. De effecten laten niet lang op zich wachten!
Oxytocine
Hét knuffelhormoon
Oxytocine is een belangrijk stofje in je hersenen dat verantwoordelijk is voor een gevoel van intimiteit en verbondenheid. Daarnaast geeft oxytocine je zelfvertrouwen, maakt het je vrolijk en helpt het je ontspannen. Oxytocine vermindert ook stress en onderdrukt angstgevoelens die jou flink kunnen belemmeren. Het oxytocinesysteem kan worden beïnvloedt door aanraking, warmte, vet eten en alcohol.
Toepassing van Tactiel Stimulering
En wat zijn de effecten
De behoefte van aanraking vermeerdert in geval van ziekte, verwondingen en handicaps. Tactiel Stimulering wordt toegepast op kinderen en volwassenen met een lichamelijke- of een verstandelijke handicap en opgedane hersenschade.
Hierbij kun je denken aan de gevolgen van ongelukken, een beroerte, etc. Ook met andere patiëntengroepen zijn zeer goede resultaten bereikt, zoals met autisten (verbetering van contact), dementen (vertraging van het ziekteproces), spasticiteit (ontspanning en verlichting van de pijn) en hyperactieve kinderen (meer rust en een beter leervermogen). Maar ook bij pesten op school is deze methode toepasbaar. Tevens is deze methode ook een belangrijk hulpmiddel in de palliatieve zorg. Tactiel Stimulering is een behandelwijze voor iedereen, het zorgt voor diepe ontspanning en een verhoging van kwaliteit van leven.
Het effect van Tactiel Stimulering
- ondersteunt de ontwikkeling van het zenuwstelsel
- verbetert het lichaamsbewustzijn
- versterkt de band tussen ouders/kinderen/partners
- verbetert communicatie
- herstellen van de maag- en darmfunctie
- verbetert de immuniteit (afweer mechanisme)
- verlicht pijn
- creëert kalmte en rust
- bloedrukregulerend
Gunilla Birkestad
Achtergrond
De methode is ontwikkeld door Gunilla Birkestad. In 1984 werkte Gunilla in een verpleegtehuis waar zij de behoefte aan aanraking ontdekte.
Na het bijwonen van een seminar voor babymassage-docenten in 1989, ontdekte ze een boek dat zich richtte op dit onderwerp. Ashley Montagu’s boek “Touching : the human significance of the skin” ( de tastzin ) noemde de effecten van aanraking Tactiel Stimulering.
In 1992 ontmoette ze Prof. Kerstin Uvnäs Moberg van het Karolinska Institut. Vanaf dat moment stortte Gunilla zich volledig op het onderzoeken van dit fenomeen en de toepasbaarheid ervan in zorginstellingen.
Zo ontwikkelde zich geleidelijk aan een methode die verzorgers heel wat werk uit handen neemt en die voor patiënten koestering, ontspanning en vermindering van pijn betekent.
Deze stimulering van de huid als tast-orgaan wordt tegenwoordig in Zweden niet alleen in elk zorgcentrum toegepast, maar heeft er ook zijn weg gevonden naar vrijwel alle kinderdagverblijven en scholen.
Haar ervaringen leidden geleidelijk tot een methode van aanraking binnen het medisch handelen, zorg voor verstandelijk gehandicapten, revalidatie en onderwijs. Sindsdien is de methode verder ontwikkelt en behelst nu een definitieve structuur.
46820 Anna (VLC)
Tel ES: +34 697 993 736
Tel SE: +46 73 823 13 89
email: